خانه

01 بهمن 1392

گفتگو با مؤسس فاطمیه تهران

گفتگو با مؤسس فاطمیه تهران

حاج جعفر قربانی

ادامه مطلب

25 دی 1392

عضویت در سامانه پیامکی فاطمیه تهران

عضویت در سامانه پیامکی فاطمیه تهران

علاقمندان جهت عضویت در سامانه پیامکی فاطمیه تهران برای اطلاع از برنامه ها و مراسمات، لطفاً نام و نام خانوادگی خود را به شماره پیامکی 500022220 به صورت نام نام خانوادگی* ارسال نمائید.

16 دی 1391

فاطمیه تهران روی نقشه

آدرس فاطمیه تهران :

تهران - خیابان قزوین -دوراهی قپان - خیابان شهید نعمتی -خیابان شهید مهدوی - پلاک 76 -فاطمیه تهران

سامانه پیامک فاطمیه: 300003113

سامانه پیامک فاطمیه: 500022220

سامانه گویا: 24-55141623-021

نمابر: 55761916-021

صندوق پستی: 13595/168

رایانامه: info @ fatemiyehtehran.com

01 فروردين 1390

معرفی شهداء فاطمیه تهران

معرفی شهداء فاطمیه تهران

"جهت مشاهده اینجا کلیک نمایید"

شروع «21 22 23 24 25 26 27 28 2930

مطلب روز

"متحیرم چه نامم"

آیه:

إِنَّمَا وَلِیکمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ ءَامَنُواْ الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَیؤْتُونَ الزَّکوةَ وَهُمْ رکعُونَ

ترجمه:

سرپرست شما، تنها خدا و فرستاده او و کسانی که ایمان آورده اند؛ می باشند (همان) کسانی که نماز را بر پا می دارند، و در حالی که آنان در رکوعند، زکات می دهند.

شأن نزول:

در احادیث متعدد شیعه و اهل سنت این گونه حکایت شده که روزی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله با اصحاب در مسجد نماز می خواندند و نیازمندی وارد مسجد شد و از مردم تقاضای کمک کرد، ولی کسی چیزی به او نداد. او رو به سوی آسمان کرد و شکایت نمود. در همین حال علی علیه السلام که در حال رکوع بود، با انگشت دست راست اشاره کرد و شخص نیازمند نزدیک آمد و انگشتر علی علیه السلام را بیرون آورد.

پس از این جریان و بعد از اتمام نماز، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در حق علی علیه السلام دعا کردند و از خدا خواستند تا او را وزیر آن حضرت گرداند. هنوز دعای پیامبر صلی الله علیه و آله پایان نیافته بود که فرشته ی وحی فرود آمد و آیه ی فوق را بر حضرت نازل کرد.

داستان نزول آیه ی فوق در مورد امام علی علیه السلام و زکات دادن یا انفاق کردن ایشان در حال رکوع، از بیش از ده نفر از صحابه ی بزرگ پیامبر صلی الله علیه و آله، مثل عمار یاسر، جابر بن عبد اللّه انصاری و ابوذر غفاری حکایت شده است؛

همان طور که از خود امام علی علیه السلام نیز نقل شده است. و حتی حضرت در روز صفین به این آیه استدلال کردند

از ابوذر حکایت شده که امام علی در روز «شوری » نیز به این آیه استدلال کردند و حتی حسان بن ثابت، شاعر معروف عصر پیامبر صلی الله علیه و آله، مطلب فوق را به صورت شعر در آورد

امام علی علیه السلام در حال نماز به غیر خدا توجه نمی کرد، اما همان امام، در حال رکوع، در حالی که به خدا توجه دارد، به یک نیازمند نیز توجه دارد؛ این دو توجه در یک راستاست؛ یعنی توجه به فقیر، توجه به خود نیست، بلکه در طول توجه به خدا و در راستای آن است؛ آری، توجه به خلق خدا، ضرری به اخلاص برای خدا نمی زند.

واژه ی «وَلی» در اصل به معنای نزدیکی و توالی دو چیز است و به معنای سرپرست، صاحب اختیار و متصرف، رهبری مادی و معنوی، دوست و یاور می آید.

در این جا مقصود دوستی و یاوری نیست؛ چون دوستی و یاری مؤمنان یک حکم کلی است که شامل همه ی مؤمنان می شود و نه فقط مؤمنانی که در حال نماز زکات می دهند.

از این جا روشن می شود که واژه ی «ولی» در این آیه به معنای سرپرست و صاحب اختیار بودن و رهبری مادی و معنوی است که در ردیف ولایت خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله قرار می گیرد.

ولایت مخصوص خدا، پیامبر صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام است؛ و نوع ولایت آنها هم سان، و روح ولایت آنها یکی است.

آیه ی فوق ولایت پیامبر صلی الله علیه و آله و امام علی علیه السلام را اثبات می کند، اما با الغای خصوصیت، و وجود صفات امامت در بقیه ی امامان، شامل آنان نیز می شود؛ همان طور که در برخی روایات به این مطلب اشاره شده و برخی از مفسران نیز این مطلب را از مضارع بودن برخی افعال آیه استفاده کرده اند که دلالت بر استمرار دارد.

آیه ی فوق به نصب رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام (و امامان بعد از او) به ولایت و امامت اشاره دارد؛ همان گونه که در زمان غیبت امام، این ولایت و رهبری با ولایت فقیه استمرار می یابد.

واژه ی «رکوع» در اصل لغت به معنای خضوع است، اما در بین مسلمانان و در بسیاری از آیات قرآن، «رکوع» به معنای خم شدن (در حال نماز) است که در این جا نیز معنای دوم مراد است و در هیچ جای قرآن از ما خواسته نشده که زکات را همراه با خضوع بپردازیم.

واژه ی «زکات» به معنای مالیات واجب اسلامی می آید و نیز به معنای هر گونه انفاق مستحبی، در سوره های مکی قرآن آمده است

در آیه ی فوق می تواند یکی از دو معنا مقصود باشد، چرا که امام علی علیه السلام در جنگ های اسلامی یک سرباز فعّال بود و غنایمی به دست می آورد و در مدینه نیز کشاورزی می کرد و بعید نیست که به اموال ایشان زکات تعلق گرفته باشد.

و از طرف دیگر دادن انگشتری ارزان قیمت ، به عنوان انفاق و بخشش به فقیر، در شأن امام علی علیه السلام بود.

واژه ی «الّذین» در آیه ی فوق جمع است، ولی در مورد امام علی علیه السلام به کار رفته است که یک نفر است. این نوع کاربرد واژه ها در ادبیات عرب رایج است و در خود قرآن نیز در موارد مکرر دیده می شود.

التماس دعا

جذب خادمین

اطلاعیه‌ها

برنامه آینده

گفتگو با مؤسس فاطمیه تهران

عضویت در سامانه پیامکی فاطمیه تهران

فاطمیه تهران روی نقشه

معرفی شهداء فاطمیه تهران

لینک ها

دسترسی سریع

آدرس ما

سامانه‌های ارتباطی ما

مجوزهای فعالیت