عید سعید فطر
بگذشت مه روزه، عيد آمد و عيد آمد
بگذشت شب هجران، معشوق پديد آمد
حقیقت آن است که «فطر»، خاتمه‌ی رمضان نیست؛ بلکه نقطه عطفی برای نو شدن وجود آدمی و شروعی دوباره در راه پروردگار و بندگی است.
«رمضان»، فرصتی است برای پاک کردن جان از غبار گناه و «فطر»، عیدی برای آغاز بندگی و عهدی دوباره برای تعالی روح...
امام علی(ع) درباره این روز، فرموده‌اند: اين، عيدِ كسى است كه خداوند، روزه او را پذيرفته و عبادتش را قبول كرده و هر روزى كه در آن، نافرمانی خداوند نشود، آن روز عيد است.
آری «فطر»، پاداش شب زنده‌داری و خلوت‌هایی است که «دل» در ماه میهمانی خدا با میزبانش داشت.
چون رمضان تنوری گداخته است که گناه و غفلت‌های آدمی را در خود می‌سوزاند تا در «فطر» سبک‌بالی را به او عیدی دهد.
چه زیباست در این عید، تازگی روح را در وجود خود حس کنیم و عیدی خود را با نگاه حضرت حق بر سراپرده روحمان لمس نمائیم.
امید که دعای قنوتِ نماز فطر، در حق تمام بندگان به اجابت رسیده باشد؛ آنگاه که می‌گوییم :«از تو می‌خواهم به حق این روز که آن را برای مسلمانان عید قرار دادی و برای محمد و آل او ذخیره و فزونی ساختی.»
خوشا به حال آنانی كه ماه خدا برايشان ماه تغییر و زیبا شدن بود، ماه تحلیل و تعالیِ فکر؛ چرا که این دگرگونی زیبا در عیدش به زیباییِ بیشتر ختم خواهد شد و پرتو آن، همه ابعاد زندگی‌شان را نورانی خواهد نمود.
عید فطر ثمره بندگی و نگاه کریمانه خدا بر بندگان مبارک‌باد.
